Μήνυμα
για την Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθεάτρου
UNIMA 2018
από την Werewere-Liking
Gnepo,
Διεπιστημονική Καλλιτέχνιδα
Ένα γλυπτό
κεφάλι
Μια ζωγραφισμένη
μορφή
Είναι άνθρωπος
'Η ζώο
Ή ακόμα και λαχανικό,
Φτιαγμένο από
ρίζες ή νεκρά φύλλα
Είναι ορυκτό
Σχηματισμένο
κατευθείαν από έναν πέτρινο όγκο
Ή από πηλό βαρύ με μέταλλα
Ή είναι απλώς αφρός ή κουρέλια...
Είναι ή αντιπροσωπεύει
έναν αγαπημένο
Έναν πρόγονο
ή ένα Πνεύμα Φύλακα
Αλλά θα
μπορούσε να είναι ένα άγαλμα που αφιερώνεται στη μνήμη
Μια μάσκα
ή μια κούκλα
Αυτό που
την κάνει πραγματικά κούκλα
Είναι η εμψύχωση
Φοράμε μια
μάσκα ή κρατάμε μια κούκλα
/ Κουνάμε ένα γρύλο που πηδάει (jumping Jack)
Εμψυχώνουμε
μια κούκλα...
Μπορεί να
είναι ένα μπαστούνι
Μια ομπρέλα, ένα χέρι ή ένα πόδι
Όσο μπορούμε να το εμψυχώνουμε
Δίνουμε την
ψευδαίσθηση ότι έχει δική του ζωή
Προσωπικότητα,
χαρακτήρα,
Ένα σχέδιο,
ένα σκοπό, τη δική του μοίρα
Μια ζωή που οδηγεί όπως όλα τα άλλα όντα
Μια ζωή συνδεδεμένη με τον εμψυχωτή του, το Δημιουργό του:
Μια διαλεκτική
ζωή, μερικές φορές καυστική,
Πιο συχνά
κωμική και φανταστική...
Δεν
μπορούμε να αναρωτιόμαστε για τις κούκλες
Χωρίς να
αναρωτιόμαστε για τη δημιουργία γενικότερα
Και
συγκεκριμένα για τη δημιουργία της Ζωής
Ειδικά, για
τη δημιουργία των ζωντανών όντων
Αλλά των
οποίων η εξάρτηση ή η ανεξαρτησία
Συχνά
φτάνει πέρα από την Εμψύχωση μόνο
Για να
γίνει καθαρός Χειρισμός...
Δεν
μπορούμε να αναρωτιόμαστε για το Δημιουργό
Και το
είδος της κοροϊδίας
Που οδηγεί
αυτά τα γκρινιάρικα ερωτήματα
Χωρίς να μας επιβάλλεται μια άλλη κοροϊδία:
Ότι από τα μάτια του παιδιού σε καθέναν μας
Και σε κάθε
μέλος του κοινού μας,
Αυτό είναι
που μας βοηθάει να ξεφύγουμε
Από την
απόγνωση και την ανικανότητα
Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη συνεχή άνοδο
της μισαλλοδοξίας και της βίας.
Χρειαζόμαστε αυτή την άποψη του παιδιού
Για να
πιστεύουμε σε αυτές τις εμψυχωμένες φιγούρες
Αυτές τις “Ndjundju”ή αυτές τις “Kakamu” (δράκους)
Αυτές τις “Sogos Ba“ και τις “Sogos Denw” τους
Μερικές φορές τόσο ωραίες κι ελκυστικές
Συχνά τόσο παράξενες και τρομακτικές
Που
τρομοκρατούν και συγκλονίζουν
Με τη
σειρά, δεν έχει σημασία
Αλλά που
αιχμαλωτίζουν ολοκληρωτικά
Όλη μας
την προσοχή και την πρόθεση
Να
πιστεύουμε στα μαγικά και όλες τους τις δυνατότητες
Της Αλλαγής
του κόσμου με όλα του τα ήθη
Και δεχόμαστε
τις κούκλες,
Τις ακούμε
σιωπηλά
Θαυμάζουμε
τα πρόσωπα και τα στόματά τους
Τόσο καταπληκτικές μιμήσεις και αναπαραστάσεις
Των κοινωνικών μας κεράτων:
Πολιτικοί,
θρησκευτικός λαός,
Άνδρες και
Γυναίκες
Φωνές της
Εξουσίας ή της Επιχείρησης
Όλοι τόσο
μαφιόζοι
Τόσο τρομερά διεστραμμένοι
Συγκινούμαστε με δάκρυα να βλέπουμε τις κούκλες να τα αποκαλύπτουν όλα
Κι εδώ, στο σπίτι, στην Αφρική,
Είναι, κάνουν
τους “γελωτοποιούς”
Έχουν δική
τους δύναμη
Μια δύναμη
ύπαρξης, μια δύναμη να είναι
Είναι ένα δώρο,
μια κληρονομιά
Είναι γνώση
Από γενιά σε
γενιά
Είναι μύηση
Πριν να είναι
παιγνιώδεις
Είναι τέχνες
επικών εποχών
Όπου ο λόγος παρακολουθείται πολύ στενά
Από τώρα χρειάζονται ασπίδες
Για να
προστατεύουν “τις χήρες και τα ορφανά”
Αυτές οι
παρορμήσεις εφευρετών και δημιουργών
Προσφέρουν
την ελευθερία της φιλοδοξίας
Σε εκείνα
τα ανεξερεύνητα σύμπαντα
Όπου οι
τεχνικές της δημιουργίας
Και ειδικά
εκείνες της εμψύχωσης
Ανταγωνίζονται
Και γενετικούς και τεχνολογικούς
Όπως και έναν
αξιόλογο και τιμητικό τόπο
Οι Κούκλες
της Αφρικής
Μπαίνουν
μέσα στη δημόσια παλαίστρα
Αποκαλύπτουν
την άτυπη ιστορία τους
Φτιαγμένη από ομορφιά και μυστήριο
Από όνειρα και θαύματα
Για να κληροδοτηθούν
στην διαιώνιση
Της
καθαρής παιδικής ηλικίας
Στη φαντασία
της ανθρωπότητας
Και, σε
αυτή την παγκόσμια γιορτή της τέχνης του κουκλοθεάτρου
Είμαι ιδιαίτερα περήφανη και χαρούμενη που με διάλεξαν
Να φέρω το Μήνυμα της Διεθνούς Ένωσης Μαριονέτας
Αποκαλύπτοντας όλο τον πλούτο
της ανθρώπινης κληρονομιάς
Προσεύχομαι σε όλους
εκείνους που μου έχουν εμπιστευθεί αυτή την ευγενή αποστολή
Να λάβουν
εδώ όλη την ευγνωμοσύνη μου και το σεβασμό.