Στα Ιωάννινα
Στην Κέρκυρα
Η Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθέατρου καταφθάνει !!!
Ολοκληρώνοντας ένα χρόνο ακόμα γεμάτο από παραστάσεις, δρώμενα,
εργαστήρια, αφηγήσεις και καλλιτεχνικές αναζητήσεις, έφτασε η στιγμή να γιορτάσουμε και φέτος το δημιουργικό
κουκλοθέατρο όλοι μαζί,
κουκλοπαίκτες, ερασιτέχνες, επαγγελματίες, κοινό που αγάπα και
στηρίζει το κουκλοθέατρο .
Αλλά
στο σήμερα ,πως
να χτίσεις μια μέρα χαράς ,όταν ο κόσμος γύρω
σου γκρεμίζεται;
Πως
να διαλαλήσεις την ελευθερία όταν τα αυτονόητα παύουν;
Πως
να γιορτάσεις όταν άνθρωποι μικροί και μεγάλοι υποφέρουν σε έναν άγνωστο δρόμο,
διαχωρισμού, ρατσισμού και κλειστών συνόρων;
Ένα
θέατρο του παραλόγου με εμάς ως θεατές και τους πρόσφυγες και μετανάστες στον
πρώτο ρόλο.
Διαλαλούμε
λοιπόν και βροντοφωνάζουμε ...
ΤΟ ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ
ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΣΥΝΟΡΑ
οι
κούκλες δεν έχουν πατρίδα, η τέχνη δεν έχει πατρίδα.
Οι
κουκλοπαίκτες και οι φίλοι του κουκλοθέατρου, επηρεασμένοι και
ευαισθητοποιημένοι από αυτή τη δύσκολη συνθήκη που βιώνουν πολλοί συνάνθρωποι μας, οργανώνουμε φέτος μια συνεύρεση - γιορτή αποσκοπώντας στην στήριξη
των προσφύγων και μεταναστών, στον αγώνα τους.
Σας περιμένουμε την Κυριακή 20 Μαρτίου στο Πάρκο της
Ακαδημίας Πλάτωνος,
από τις 12 το μεσημέρι μέχρι το σούρουπο,
με παραστάσεις, εργαστήρια και πολλά και διαφορετικά κουκλοδρώμενα.
Η
γιορτή μας θα γίνει αφορμή για τη συγκέντρωση ειδών άμεσης ανάγκης για τους
πρόσφυγες που θα δοθούν σε αυτοοργανωμένες δομές αλληλεγγύης σε Αθήνα και
Λέσβο.
Ακολουθεί
μια λίστα με τα είδη που χρειάζονται, την οποία θα ενημερώνουμε για τις όποιες
ανάγκες προκύπτουν.
Μπορείτε
να φέρετε:
παπούτσια καλοκαιρινά κυρίως αντρικά: νούμερα 40-44,γυναικεία: νούμερα 38-39
παντόφλες
φανελάκια αντρικά
πάνες, σερβιέτες
sleeping bags
ρύζι, φακές, ζάχαρη, τσάι, μπισκότα, ντοματάκια, κρουασάν, χυμούς ,γάλατα μακράς
διάρκειας, πιρουνιά – κουταλιά - ποτήρια μιας χρήσης.
Για την πρόσβαση στον χώρο:
Πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνος
Τηλεφάνους και Μοναστηρίου 140
Αθήνα τκ 104 42
(λεωφορείο 051 από Ομόνοια- Μενάνδρου)
Για πληροφορίες:
http://www.unimahellas.org
τηλ. 6909934376, 2118009240,
unimahellas@yahoo.com, unimahellas@gmail.com
Εργαστήρι κατασκευής και εμψύχωσης
Κουκλοθέατρο ενηλίκων
Για να μπορέσουμε να κάνουμε κάτι «μεγάλο»...
Φέτος θα γίνουμε «μικροί»
Στο πλαίσιο του εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας κουκλοθεάτρου 2016
1η ΗΜΕΡΑ: Θα κατασκευάσουμε επίπεδες φιγούρες με μηχανικά στοιχεία και σκηνικά για την δημιουργία παράστασης
2η ΗΜΕΡΑ : Θα γνωριστούμε καλύτερα, μεταξύ μας αλλά και με τις κούκλες
Εμψύχωση σε μπερντέ δουλεύοντας με το φως.
Θα δουλέψουμε και τις φωνές μας ηχητικά εφέ, ρυθμοί, αλλά και καραμούζες, σφυρίχτρες κλπ
3η ΗΜΕΡΑ: Πρόβες, πρόβες, πρόβες (φρεσκάδας)
θα δουλέψουμε μια σάτιρα με θέμα το προσφυγικό
Η τελική παράσταση θα παρουσιαστεί την Κυριακή 20 Μαρτίου στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος, στην γιορτή της παγκόσμιας ημέρας κουκλοθέατρου που διοργανώνει το Ελληνικό Κέντρο Κουκλοθέατρου UNIMA HELLAS.
Το εργαστήρι θα διεξαχθεί τις ημερομηνίες 17-18-19 Μαρτίου και ώρες 18.00-22.00 στον χώρο της “Ομάδας Πύραυλος” Αγ.Παρασκευής 113 Αγ.Ανάργυροι, σταθμός προαστιακού “ΠΥΡΓΟΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ”
Kόστος συμμετοχής 10 ευρώ (για τα υλικά του εργαστηρίου)
τηλέφωνο επικοινωνίας 6946110783 Μπέττυ Κοκαράκη
Το μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθεάτρου από την Διεθνή UNIMA:
On January 2nd, 2016, Professor Jurkowski passed away.
This incredible personality, a scholar, researcher, theatre critic, author and antropologist, devoted his life to the world of puppetry and has so many friends and admirers around the world.
In order to bring him closer to our spirit, UNIMA's authorities decided to use again, for 2016, the beautiful international message he wrote for the World Puppetry Day in 2011
International Message for the World Puppetry Day
March 21st, 2016
(by Henryk Jurkowski)
Here I am, in the town of Omsk in Western Siberia. I enter the ethnographic museum where my eyes are immediately drawn to the great display case where dozens of figures - idols of the Ugrofine tribes, the Menses and the Chantes, are to be seen. They seem to greet every visitor. My instinct moves me to respond and I greet them in return. They are magnificent. They represent a surviving trace of the spirituality of generations of primitive humanity. They and their imaginary world are at the root of the first manifestations and images of theatre, both sacred and profane.
Art collections are overflowing with idols and sacred figures which little by little fade from memory. But in the museums there are also puppets which even now guard the imprint of the hands of their creators and manipulators. In other words, these puppets retain traces of human dexterity, fantasy and spirituality. Puppet collections exist on every continent and in almost every country, the pride of their collectors. They constitute important sites for research, guarding vital memories while bringing important proof of the diversity of our discipline.
Art, as with many other human activities, is subject to two tendencies: unification and differentiation. Today we see the co-existence of the two tendencies in cultural activities. We clearly observe how easy it is to travel, in the air or via the internet, which multiplies the number of contacts we make in the various congresses and festivals, leading to greater unification. Soon we will indeed live in the global village of McLuhan.
This state of things does not mean that we have completely lost our feeling for cultural differences, rather that a great number of theatre companies will henceforward use similar means of expression. Styles of puppetry such as the ningyo joruri of Japan and the wayang of Indonesia have been assimilated both in Europe and America. At the same time groups from Asia and Africa are using European puppet techniques.
My friends tell me that if a young Japanese artist can become a virtuoso player of Chopin, so an American can become a master of /joruri /or a dalang performing /wayang purwa. I would agree with them, on condition that the puppeteer assimilates not simply the technique but also the culture associated with it.
Many artists have been satisfied with the exterior beauty of a puppet which nevertheless holds for the spectator the potential for discovering other forms of art. In this way the puppet invades new territories. Even within the actors' theatre, it has become the source of many metaphors.
The widespread presence of the ancient figurative puppet is now linked to a movement in inverse proportion to the territory it occupied before. This is due to the invasion of the object and, on an even bigger scale, to everything related to matter. Because every object, all matter, when animated, speaks to us, each demanding its right to a theatre life. Thus from now on the object will replace the figurative puppet, opening a pathway for the artist which leads to a new poetic language, to creations full of rich and dynamic images.
The imagery and the metaphors which were once characteristic of each type of puppet, distinguishing the one from the other, have today become a source of expression for each individual puppeteer. Thus we have a new single, poetic language depending not on a generic tradition but on the talent of the artist and his or her individual creativity. Unification of the means of expression has given rise to differentiation. The global village of McLuhan has become its antipodes. The various means of expression have become the instruments of an individual language which always prefers original solutions. Of course, the tradition of the figurative puppet has not disappeared over the horizon. Let us hope that it will always remain as a valuable point of reference.
Henryk Jurkowski - 2011
The idea of creating a World Puppetry Day was first discussed by the UNIMA members during the 18th Congress, in Magdeburg, in year 2000.
The official date ''March 21st'', on proposition from Dadi Pudumjee, was approved in 2002 at the UNIMA Council Meeting in Atlanta.
The first International Message was delivered in New Delhi in 2003 and gained popularity.
It's now celebrated all over the world.
